Luciana 100 Jahre
Blog van Sas Boot-Ton
Welkom
Op deze website vindt u mijn boeken en bezigheden geëtaleerd.

Op reis door Europa /// On tour through Europe

Cato en ik zijn sinds 1 mei op reis door Europa. We zijn op zoek naar mensen of organisaties die een verschil proberen te maken in het leven van mensen met autisme. Europa eist van iedere lidstaat dat het een inclusieve samenleving creëert. Daarbij hoort inclusief onderwijs. Maar is dit wel zo'n goed idee? Worden mensen met autisme nu meer geholpen? Hebben ze nu meer kansen in het onderwijs, in het leven? We gaan het vragen Cato en ik. Over onze ervaringen kunt u lezen op de blog: www.acatorotterdam.blogspot.com

Cato and I have been travelling through Europe since 1st of May. We are looking for people or organizations that are trying to make a difference in the lives of people with autism. Europe requires every member state to create an inclusive society. This includes inclusive education. But is this such a good idea? Will people with autism be helped more? Will they have more chances in life? We are going to ask, Cato and me. You can read about our experiences on the blog: www.acatorotterdam.blogspot.com

Nieuw: "Ouders sta op!" --- "Parents stand up!"


Achtergrond van 'Ouders sta op!' (English)

Inleiding
Er wordt veel geschreven over kinderen die uitvallen op school, over thuiszitters. Het zijn vaak de ouders van kinderen die uitvallen die erover schrijven en ouders van kinderen die uitvallen die de verhalen lezen van anderen. Het grote publiek heeft kinderen die meedoen, die slagen. Het grootste deel van de Nederlandse bevolking denkt dat het gewoon goed geregeld is in ons rijke sociale land en verdiept zich minder in de 'thuiszittersproblematiek'. Met dit boek wil ik proberen meer mensen te bereiken. Waarom? Omdat 400.000 jonge mensen, kinderen jonger dan 18 jaar, jaarlijks een beroep doen op jeugdzorg. Tussen de vijftien- en twintigduizend kinderen vallen elk jaar uit op school. Al deze kinderen beginnen niet aan een evenwichtig volwassen leven. Vroeg of laat zullen ze een beroep doen op zorg, een uitkering of in het ergste geval worden het jongeren die de straten onveilig maken. Het is belangrijk dat de hele samenleving zich hier druk over gaat maken, al is het alleen maar omdat het straks onbetaalbaar wordt. Maar nog belangrijker is natuurlijk de vraag of we deze kinderen net als alle andere jonge mensen een mooi en gevuld leven gunnen.

Het verhaal
Ouders sta op! gaat over een heel gewoon gezin met drie kinderen. Het middelste kind is autistisch. Het was de ouders in het begin niet opgevallen dat er iets met hun zoon was. Marta, de moeder van de drie kinderen, vertelt het verhaal. Als haar zoon Peter uiteindelijk thuis komt te zitten, na een jarenlange strijd met scholen en instanties, besluit ze het op te schrijven. En niet alleen dat. Ze gaat op zoek naar de reden van dit alles. Waarom houdt haar kind het niet uit op school terwijl het toch zo'n leuke en intelligente jongen is? Ze duikt in de geschiedenisboeken en ontdekt dat bijzondere kinderen zoals haar zoon van alle tijden zijn. Dat het onderwijs zoals we het nu kennen een mislukte mix is van moderne sociale opvattingen en ouderwetse ideeën over volksopvoeding.
Tijdens haar zoektocht stuit ze onder andere op het boek Die Waffen nieder! Van Bertha von Suttner. Ze ontdekt overeenkomsten tussen dit verhaal van meer dan honderd jaar geleden en wat er vandaag de dag met onze kinderen gebeurt.
Von Suttner schreef over oorlog. Hoe de oorlog als verdienmodel een onmisbaar onderdeel vormde van de economie van haar tijd. De slachtoffers waren een noodzakelijk kwaad, waar niemand over sprak. Totdat mensen als Henri Dunant erover gingen schrijven. Totdat von Suttner het aan de kaak stelde. Hoewel minder bloederig, maar zeker niet minder schrijnend, is vandaag de dag hetzelfde aan de hand met ons onderwijssysteem en de zorg. Het is een heiligverklaard systeem dat niet meer weg te denken is uit de economie. Te veel mensen verdienen namelijk hun brood aan het kind dat niet past, het kind dat behandeld moet worden.
Uiteindelijk, als het kind achttien jaar is verliest iedereen interesse. Deze kansloze jonge mensen verdwijnen vervolgens in de menigte en worden de stakkers waarvan niemand lijkt te weten hoe het zover heeft kunnen komen.

Ouders sta op! is een reis door de moderne geschiedenis van ons onderwijs en tegelijk een schrijnend verhaal over een gezin dat langzamerhand steeds verder ten onder gaat aan de angst om niet te voldoen en aan de vruchteloze strijd om dat te voorkomen.
==========================

Background of 'Parents stand up!'

Introduction
In the Netherlands, much is written about children who drop out of school. It is often the parents of children who drop out who write about it and parents of children who drop out who read the stories of others. The general public has children who participate, who succeed. The majority of the Dutch population thinks that everything is just fine in our rich social country and is less interested in the 'drop out' issue. With this book I want to try to reach more people. Why? Because 400,000 young people, children under the age of 18, appeal to youth care every year. Between fifteen and twenty thousand children drop out of school every year. All these children do not start a balanced adult life. Sooner or later, they will have to rely on care, on benefits or, in the worst case, they will become young people who make the streets unsafe. It is important that society as a whole starts to worry about this, if only because it will soon become unaffordable. But even more important is of course the question whether we allow these children the same as other children, to have a beautiful and fulfilling life.

The story
Parents Stand Up is about a very ordinary family with three children. The middle child is autistic. At first, the parents did not notice that there was something wrong with their son. Marta, the mother of the three children, tells the story. When her son Peter finally has to stay at home, after a long struggle with schools and authorities, she decides to write it down. And not only that. She goes in search of the reason for all this. Why doesn't her child succeed at school if he is such a nice and intelligent boy? She dives into the history books and discovers that special children like her son are of all times. That education as we know it today is a failed mixture of modern social views and old-fashioned ideas about educating the nation.
During her search, she came across the book Die Waffen nieder! by Bertha von Suttner. She discovers similarities between this story from over a hundred years ago and what is happening to our children today.
Von Suttner wrote about war. How war as a business model was an indispensable part of the economy of her time. The victims were a necessary evil, which nobody spoke about. Until people like Henri Dunant started writing about it. Until von Suttner denounced it. Although less bloody, but certainly no less harrowing, the same thing is happening today with our education and care systems. It is a sacrosanct system that is impossible to imagine the economy without. Too many people earn their living off the child that does not fit in, the child that needs treatment.
Finally, when the child is eighteen, everyone loses interest. These hopeless young people then disappear into the crowd and become the wretches that everyone has heard of, while no one seems to understand how it could have come to this.

Parents Stand Up is a journey through the modern history of our education system and at the same time a harrowing story about a family that is slowly but surely sinking deeper and deeper into the fear of failure and the fruitless struggle to prevent it.